yaralýydý bahçe eski demir kapýya emanet aðaçlar küsmüþler rüyalarýma akarsuya güvenen pazar boþluklarýmý da bulamaz oldum çayýn buharýnda perdeleri çekmeyi sevmiyorum ki caddeler akarsuyu anýmsatsýn diye yýpranmýþ hüzünlerime ola ki son bulutu yakalar da yazarsam þiirimi intiharýn eþiðinden döner düþkün bir çocukluðunu unutmuþluk rahatça sevebilirim ben de geleceðini düþünmeyi...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.