Yüzün ki bir mahrem dünyadýr gülüþlerinde saklanýr bütün günahlar Bakýþlarýndan süzülür ateþ nehirleri dudaklarýn aþk aþk diye sayýklar Çatlamýþ gonca güllerinde kýzýl þafak zamanlarý alev rengiyle parlar Bulutlardan dökülen kan yaðmurlarý beyaz teninde yakut gibi ýþýldar
Baðrýna taþ bastýðýn yere ellerin dolanýr aþksýzlýktan parmaðýn kanar Yüreðine kayalar yuvarlanýr duygularýn aðýr acýlar altýnda kalýr aðlar Bir limanda gemiler yüklerini boþaltýr sonra sonsuzluða yelken açar Bütün denizlerde mavi renkli atlar koþar dalga dalga yayýlýr sevdalar
Su gibi akar zaman boz bulanýk rengiyle nehirler yüreklerini parçalar Çakýl taþlarý arasýnda yýrtýlýr gözün aðlamalarýn suyun debisine dolar Aþksýzlýk seni oradan oraya sürükler her sevmede gözyaþýn çaðýldar Dokunduðun her tenden cenazen kalkar seviþmelerin betona çarpar
Sosyal Medyada Paylaşın:
osman_demircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.