Yorulmuþ gözlerine hüzün düþerse þayet
Hüznüne güz getiren nem daðýnýn tuzuyum
Acemice saklanan damladaysa ihanet
Aðýrlaþan kirpikte kantarýn topuzuyum
Tek harfe bin kelime sýðdýrýp hakladýðýn
Gönlündeki isyaný inatla sakladýðýn
Sessiz çýðlýða dönen sebebe bakmadýðýn
Kýsýr duygularýnýn manadaki sözüyüm
Söylenmeyen cümleden nasip almamýþ dilin
Sabrýný tesbih edip göðe yükselmiþ ilin
Bilmez misin sevdiðim cebindeki mendilin
Yýlgýn nehir yataðý, kurumamýþ düzüyüm
Bunca birikmiþliði yoklayýp inzivada
’Ah’ çekerken oluþan yaralarýnda, ya da;
Göðsünü daraltarak aðýrlaþmýþ havada
Yakýnlaþmýþ acýnýn sana dönük yüzüyüm
Kalabalýk aklýnla gezdiðin dað, bayýrýn
Dar vakite kurduðun sinende panayýrýn
Ýlham verip özüne umut ektiðin hayrýn
Buluþma adresine ziya düþmüþ iziyim
Nezahat YILDIZ KAYA