Ebabil Türküsü
Bir bedevi bakýþý, muhtaç bir damla suya
Yaratanýn aþkýyla iner beklediðimiz
Þimdi gebe kâinat, Yusuf gibi kuyuya
Müjdeyle gelmekte, yâr gibi özlediðimiz,
Gül kokulu teninden köprü kurar dünyaya
Tüm ukba karþýmýzda aþkla izlediðimiz
Daðdaðalý hýrýltý, bâtýl tapýnaklarlarda
Çýrpýnýr son haddinde, kucak kucak nefretler
Yýkýlýr bütün bâtýl, nurdan hafakanlarda
Pelikan bakýþýnda saklý bütün hicretler
Keþke rüzgarýn olsam, en kýzýl þafaklarda
En zirvede sen varsýn; ayrýlýk ve hasretler
Doðduðun gün ayrýldý, hüznü bitti güneþin
Ýhtiyar yeryüzüne, nur indi maveradan
Secdedeydi yýldýzlar, yoktu benzerin, eþin
Örümcek zuhur etti, iplik iplik Hiradan
Rüyasýndaydýn her an,Dýmeþkli bir keþiþin
Hüzünlü bir bakýþa, gizlemiþti Yaradan
Sükûta bürünürken, en þiddetli efganlar
Katreler gökyüzünden günahkar gönüllerde
Hancýnýn tapýndýðý, is dolu kara hanlar
Yakýldý hep ne varsa, puta dair çöllerde
Þimdi bu eþsiz sözü, bilmem ki kimler anlar
Þarkýsý mýrýldanýr, nur sesli bülbüllerde
Ebabiller türkünü haykýrýr maveradan
Kabenin damýndadýr,semalardaki mescit
Yüzünü çevirmiþtir artýk tüm masivadan
Yangýn dedikleri þey, yalnýz küçük bir kibrit
Peygamberler haykýrýr hep ’Kubbetüs-sahradan’
Durma ey aziz nefes, sonsuz þehirlere git"
Duy sesimi kalbinle, sensiz dilim lâl oldu
Efendisi dünyanýn, en gizemli intizar
Senin elinden zehir, insanlýða bal oldu
Sana özenip durdu, bütün cümle ahu-zar
Geçici gidiþinle, dünyaya bir hal oldu
Gittiðin günden beri, hayat mezarlardan dar
Islak bakýþlarýnda eridim bir mum gibi
Çatladý sabýr taþý, esrarlý bir rüyada
Tepemden esti rüzgar, ensemden vurdu tipi
Üþüdüm sensizliðe, en güneþli havada
Þimdi ahkam sahibi, tilki soyundan hippi
Senin nazarýn vardýr, her baktýðým aynada
Bir kelebek hüznüyle seyrettim olanlarý
Pusuya düþmüþ ceylan ihanetten bihaber
Kulaðýmý patlattý kubbelerin çanlarý
Ýsterdim ki, kapýnda bana da kýtmirlik ver
Yýkýldý birdenbire yeryüzünün hanlarý
Ansýzýn zindan oldu, doðup büyüdüðüm yer
Hicreti arzuladým bir ateþ gibi yanan
Büyüdükçe büyüdü içimdeki sensizlik
Bülbüller sürgün olmuþ, katil kargalar sultan
Þeytandan daha çirkin bu zelil dengesizlik
Bir yetimdi hatýran karþýsýnda aðlayan
Sabýr imtihanýydý, bu büyük çaresizlik
Mihenk taþý ölç artýk, göðün sýnýrý nedir
Kaldýrýmda yýrtýldý bizim ahlak perdemiz
Yaðmur yerine indi, en sýð düþüncede kir
Ninemin duasýydý kalan, saf ve tertemiz
Tüm dünya sustu, yalnýz biz haykýrdýk:’’Allah bir’’
Anlatabilmekti seni, tek ve bütün gayemiz
Mahcup bir eda çöktü sensizlik damarýma
Ulur þimdi pervasýz, ulu orta çakallar
Hissettim hakikati, yaktým kendi nârýma
Ahenk dedikleri þey, kahvelerdeki fallar
Mirasýmýz kayboldu, aðladým zararýma
Mevsim tersine döndü, kýrýldý bütün dallar
Ebedin vuslat vakti, göçtüm öz diyarýma
Deðeri olmaz sensiz, siyahtýr;aklar, allar.
HAMZA KAPLAN
31 EKÝM PERÞEMBE 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.