Eylül

EYLÜL

Sararmýþ yapraklarýnla gönüllere
Onulmaz hüzün rengi katan Eylül
Geliþinle kasvet çöktü þehirlere
Gözyaþý akýttýrdýn yýllar yýlý
Geliþinle kaybolurken gökyüzü
Azabý çoðalýr gibi oldu mezarlarýn
Yeni doðmuþ çocuðun kulaðýnda
Huzur ninnisi söylerken kainat
Sükûta büründü gece, Eylüle inat

Eylül, bilmem ki hangi mevsimin çocuðu
Hüzün yýlý ile müsemma zaman
Bilmem ki, hangi gecenin sonunda geldin
Gözyaþý diner mi dersin gittiðin gün
Yaðmurlar temizler mi günahkar kalpleri
Ýsyanýn baþkentinde mi kaldýn Eylül
Bizim acýmasýz yüreðimiz miydi seni çirkin gören
Yoksa hüzün dolu bakýþýn mýydý, bizi öldüren

Doðup büyüdüðün topraklardan
Ne haber var þimdi
Gövdesinden habersiz yapraklardan
Ne haber var þimdi
Bozkýr sevdalýsý oraklardan
Ne haber var þimdi
Abý hayat özlemi çeken çoraklardan
Ne haber var þimdi
Atasýna isyan eden ahmaklardan
Ne haber var þimdi

Eylül
Bitsin bu beklentiler
Bitsin dünya sürgünü
Götür beni, sonsuz iklimlere.

Hamza Kaplan Eylül 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: