Diledim Mevlâ’dan eriyip gitsem..
Bir kem söz etmeden tükensem, bitsem..
Affý celp etmeye acep ne etsem?
Ben ki: bu halimle; Mecnuna eþtim.
Düþerken bir damla, aday diðeri.
Yakarak kor gibi; caný, ciðeri.
Yoktur kýrýlmanýn fakat, eðeri.
Ümide tutunan gözdeki yaþtým.
Afv eyle ne olur; âciz bendeni.
Kulun ümîd eder lâtîf handeni.
Kirpiðe baðlanmýþ aðýr kündeni;
Yaþýmla yýkarken bittim, körleþtim.
Bildim: Azametin, yüceden yüce…
Merbuttur bu âciz, halk eden güce.
Sensiz geçen günüm, bana hep gece.
Ýsmini anmadan sade bir leþtim.
Yýkýlmaz hayalim, tükenmez ümit…
Ararým âlemde; bir kavm-i semît.
Tövbelerim sonsuz.. Yuhyi ve Yumit;
Hükmüne râm oldum Sende birleþtim.
muhacir bozkurt
Mustafa KÜTÜKCÜ
31.10.2013 – DENÝZLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.