Bugün de yokluðundan içtim sevgili Ankaranýn sensiz ayazýnda Bütün gün gözlerini aradým Koskoca bir þehir ve yokluðun Bedenim buz kesti, içten içe Senin özleminle, kan ter içindeyken Ciðerlerimi parçalayan öksürüðe aldýrmadan Dudaklarýmda birikmiþ tüm öznesiz cümleleri Kimsesizler barýnaðýna býrakarak Ve seni Hayallerimin baþkentine emanet ederek Suskunluðumun suskunluðuna çekiliyorum Biliyorum Ben sende, çoktandýr öldüm Belki de suçlu bendim Beni yokluðuna mahkum etmene Þimdi sana her geç kaldýðým güne bir damarýmý feda ediyorum Þu an Söylediðim sözlerimin gerçekliliðini Sana ispat edemeden gitmenin ezikliðindeyim Bende olan her þeyi tükettim, erittim Sana dair ne varsa Þimdi gidiyorum Sendeki beni alarak yanýma Ölüm nakýþlý sözlerinin gölgesinde Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Alp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.