Baðrýmý yakarken bin türlü keder,
Burnunun dikine yaþayan benim.
Umrumda olmadý el âlem ne der,
Aklýný severek taþýyan benim.
Dostlara güvendim mert gibi durdu,
Sýrtýma hançerden ormanlar kurdu.
Kahpelik kalleþlik dostluðun ardý,
Yaralý sýrtýný kaþýyan benim.
Âþýk mý olmadým, hem de kaç kere,
Eriten ateþte yandým boþ yere,
Sevda yollarýnda çýplak sefere,
Çýkarak yollarda üþüyen benim.
Derdimi yazarým þair diyorlar,
Gönül dergâhýma kabir diyorlar.
Divane halime kibir diyorlar,
Akýldan nikâhý boþayan benim.
Dünyaya taparken imansýz kalan,
Beþerdir þeytanýn ilmini çalan.
Lekesiz gönlünü Allah’a salan,
Yunus’un aþkýna aþiyan benim.
Mehmet NACAR