Ayaklar koþar iken gölgem yerinde durmaz Düþer peþime gelir yolu yolcuyu sormaz Durdum bir anda gölgem yerde olmuþ bir kalýp Ben mi varým içinde düþündüm bir an dalýp Soytarý gibi yatma yürüme vakti þimdi Silkelen tozlarýndan karanlýk çöktü þimdi
Ýkindi vakti uzar sanki düþen uzun kol Ömür denen nedir ki bir lahzacýk kýsa yol Sen vuslatý arama zaman toprak üstünde Bazen uyurcasýna kalýr yaprak üstünde Kalbe düþen cemreyi farkedip görmelisin Vuslatýn yollarýnda sefayý sürmelisin
Üst üste baðlanmýþýz ikimiz ayaklardan Kamçýlar bana vurdu kurtuldun dayaklardan Bir mübeþþir çaðýrýn beyazlara dürünce Þaþýrdý gardiyanlar iki mahkum görünce Sevdalar nevbetindir umut kestim Leyla’dan Dünya ahret yan yana verilmiþiz mevladan
Harun Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
harun yildirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.