UMUDU YİTİK BENLİK

Tek baþýma bir yolda sonuma yürüyorum
Beynimdeki uðultu yalnýzlýðýn sesi mi?
Yaþam denen ummanda rotasýz sürüyorum
Yüreðimdeki tortu yittiðimin yasý mý?

Ezbere rutinleri benim bilincim yapar
Takip eder imleri, ne yanýlýr ne sapar.

Sýyrýlýp karmaþadan kendime gitmet için
Çýksam trafik durur, yollar üstüme yürür
Yaþam aðacý diksem dalýndan tutmak için
Ya kesilir ya kurur, hazan kalbimden vurur

Baðbanlýðý bilmeyen, gölgede yatanmýþým
Ömür denen bahçeye bahçývan atanmýþým!

Ýstenen bedel aðýr hayallerime karþýn
Bir yudum sevgi için yaðmurlara koþarým
Mutluluk denen sýrra yaklaþamam bir arþýn
Umarken aþka dair, ihanetler yaþarým

Sevginin boþluðunda asýlý kaldým meðer
Ne ayaðým yol alýr, ne baþým göðe deðer!

Sermayemi arz ettim, koþul-kefil sormadan
Hoyratça kullanýldým, kaptýlar her yönümü
Kum saatine girdim, akýp gittim durmadan
Razý mýyým sormadan sattýlar her günümü

Ben hayatý dinlerim, sesimi duyan olmaz
Anlayýþ bende yaþar, anlayan beni bulmaz...

Ýtirazým yasaklý, doðuþtan boynum bükük
Merhamet göremedim, bana uðramaz yolu
Eðilmekten kýrýldým, ruhumda derin çökük
Kapanmaz uçurumlar, yollarým engel dolu

Avucumdaki çizgi kaderin yazgýsý mý?
Sýrtýmdaki aðýrlýk kullarýn düzgüsü mü?
.........
Alýcý-dalýcý kuþlar uçuþuyor mevsimsiz;
Bakýn ben buradayým! Bir ölü var isimsiz...

Bulem hatun, Antalya









Sosyal Medyada Paylaşın: