ÇOCUKLARDAN UTANIYORUM

Gökyüzü açýk/güneþli bir sonbahar
Öðleden sonra /saat dört’e beþ var
Ýblip’in halk pazarý/kalabalýk
Meydanýn yorgun yüzü/kaldýrýmlar
Çocuk heryerde çocuk/ordan oraya koþuyor
Birden sirenler çalýyor
Meydana terk edilen/terlikler
Korkunun nefesi/enseme üflüyor
Meydanýn ortasýnda/patlayan bomba
Kulaklarý yýrtacasýna/aðýr çekim bir filim
Kaçýþanlar arasýnda/yanlýzlýk
Bilmem kaç kez izledim/geçiyor aklýmdan
Ellerinde silahlar/duvarý siper yapan milisler
Günler önce bombalanmýþ aracýn/altýnda izliyorum
Olup bitenleri izlemek ne kadar acý verir/bilirmisin
Kadýnlarýn/çocuklarýn/çýðlýklarý meydanda
Þehrin duvarlarýnda yankýlanan feryatlar
Dehlizlere akan kanýn/kýzýl köpük rengi
Dehþetin iðrenç yükü/sýrtýma var gücüyle basýyor
Ve çocuklar aðlýyor/ölürken
Dünyaya gelirken/aðlamalarý gözlerimin önünde
Ýnsanlýðýn bitiþi/saniyeler içine sýðýyor
Fakir mahallesi/ sefalet urbasý sýrtlarýnda/aciz bakýþlar
Dehþetin bütün çirkinliði/çýrýlçýplak yaðýyor þehre
Kuyruklarý bacak aralarýnda/eyri buyru koþan sokak köpekleri
Kucaðýmda/mazlum çocuklarýn cansýz bedeni/kan kokusu sarýyor
Ýnsanlýðýmdan utanýyorum
Korkmuyorum ölüm senden/çocuklardan utanýyorum
Tezekten/çamurdan/topraktan yapýlmýþ dünyanýn penceresinden bakýyorum.

Gökyüzü açýk güneþli bir sonbahar
Hazan Mevsimi Gönlümün Adý
Beni soracak olursanýz
Nefes almak yaþamaksa
YAÞIYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın: