Ey beni cennetinden soyutlayan adam güneþimi laf kalabalýðýyla çamura bularken yerin dibindeki Ares alkýþlamýþtýr seni ki ne çok sever günahkar ruhlarý barýndýrmayý.
Kazanlar kurulsun kapýmýn önüne sen ki her akþam baðdaþ kurardýn ya ruhunla bir kez görme uðruna iþte tam orada ateþe versinler sevda kokularýmý sular paklasýn günahlarýmý sarsýnlar beni ayrýlýk kefenlerine gömsünler dokuz tahtadan da kalýn yüreðine.
Üstüme atýlan topraða dikkat et ama adam Sibirya topraklarýndan soðuk olsun ancak böyle söner bu yangýn
Arkamdan sesli aðlama timsah göz yaþlarýn topraðýma damlasýn yeter hemen anlarým beni ziyarete geldiðini yalandan ayakkabýnýn topuðuna basmana gerek yok nice sessiz yürüyüþlerinden de tanýrým ben seni bilirsin cama atýlmadan daha bir taþ kokunu getirirdi rüzgarlar burnuma iþte derdim içimden benim adamým geliyor bir deli poyraz gibi mutluluklar kucakla sevdaný derdim uzun boyunla eðilirdin küçücük yüreðime öperdin en gizli köþesinden ama çok önce çok.
Þimdi ver son kez dudak kenarýndan damlayan balýndan bir zemzem suyu þifasýyla yudum yudum içeyim sonra ellerimi kavuþturup yokluðuna huzur içinde öleyim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.