SERÇENİN YALNIZLIĞINDA SENİ GÖRÜRÜM...

nerede dala konmuþ bir serçe görsem
bakýþlarý ötelere uzanýrken fersah fersah
kim bilir kimleri düþünürsün yalnýzlýðýnla
kanatlarýn titrer kar taneleri düþerken üstüne
yuvasýz kalmýþ garipliðinde ben yarimi görürüm
kimsesiz, kanayaklýndan uzak garip ötüþlerinde
eþ arar, sevdiðine yanarsýn unutulan iklimlerde...


bir yudum suyu, bir lokma yemeði unutsanda
sevdiðinin kollarýnda sýmsýcak kalabilseydin
derbeder sokaklarda kanat çýrpar mýydýn
kurumuþ dallarda avcýlara hedef olur muydun
yangýn yüreðim onlarý düþünürken, aklýmda sensin!..


senin gözünle dolaþtýkça yeditepe sokaklarýnda
lahey’in hüzünlü akþamlarý serilir geceme
yýldýzlar üþür, dolunay zemheri ayazlarýnda
dalgalar altýnda ezilir yakamozlarýn þavký
sensin sevdiðim düþlerimi kanatan yalnýzlýðýmda...


yüreðim yangýnlarýn ortasýnda senden imdat bekler
sen benden, sýcacýk yüreðimde bir ömür kavrulmak
o gün gelecek ki; bahar mevsimleri bize akacak
ben artýk kederlerimi asmaya gidiyorum sevgilim
haydi, sende çýkýp gelsende yalnýzlýðýma dokunsan!..

Bahar Tülay Kýran 2008
...



Sosyal Medyada Paylaşın: