ÝSÝMSÝZ zamansýz bir þiirsin, ismi anýlarýmda kalan akrebi yelkovanýndan, ruhu bedenden ayýran þimdi soruyorum kendime! gerçekmisin yoksa kalbimin zihnime söylediði koca bir yalan mý? söyle; insan iki parça olabilirmi, ruhu bedenden ýrak, yüreði zihnine düþman olabilir mi? seni anýmsýyorum, sen cevabý anýlarýmda saklý sorusun bense yüreði sana tutsak zihniyse düþman beden nedersin, belki bigün anýlar bütün olur ve yeniden ben eski ben sense; kalbim,aklým,düþüncem olursun ben yine eski ben sen yine eski sen... belki yollar yeniden kesiþir cevabýn dönüþüm cevabým bekleyiþim o güne dek hoþçakal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
strangerinthenight Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.