Küçük þeyleri sevdim ben Hala özlerim iki kulaklý saatimizi Duvar halýmýz ilk arkadaþýmdý Resimleri ilk düþüm Geyikleri avlamak hiç aklýmdan geçmedi Çocuk gibiydi bir havlunun üstünde Yalanda olsa konuþurdum onlarla Tren resimli saatti bütün zamanlar Raylarý bir tek babama uzanýrdý Gülümsemesiydi güneþin doðuþu, zamanýn Bütün iklimlerim annemdi Ama ben en çok sonbaharýný sevdim Öyle kuruydu ki gözlerim Yaðmurunu yaðmurum bildim Akif tütüncü
Sosyal Medyada Paylaşın:
malatyalıavukat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.