Büyüdük... küçüldü dut aðacý týrmanýrken kedi gibi dallarýna çýkasýmýz gelmedi terkedildi eski konak çocukluðumuz eskidi iki dal arasý gerilen çamaþýr ipi varlýðýmýzý çekmedi düþtük büyüdükçe dizlerimizdeki kan hakiki acýmýz tuzdan deðildi büyüdük ama büyümeyi sindiremedik belli ki topraða serdik sevdiklerimizi kaç bahar geçti hiç biri tek dal filiz vermedi büyümek yetmedi istediðim o mýzýkayý hayat denilen mýzýkçý getirip çocukluk elime vermedi...