hoþ bir çöküþtü gamzen de ki sitemler
menkýbe büyüsü gibiydi doðrusu
oysa ki senin hükmün de
damla desen dökülmez ar damarlarýna
gel boþ bir beþik gibi beni salla “Ahsen”
çul týkalý kalmýþ ar damarlarýna bir görsen
en sonunda oturdu ya kanýma
taþ koymadan duramadý deðil mi?
felek (dünya) yine karýþtý kader çarkýma
kýsýp da sesimi göðün gürültüsün de
büzüm büzüm büzüldüm çekince de
senle yoksul olan halimle inlerim gidenlere
ve küçüðüm bir ateþ bul yak ervahýmý
ki kim öle kim kala öcüm de
hayat buysa
iniþli çýkýþlý yollarý yordu bacaklarýmý
kara bir kuþak baðlasýn o kardeþin beline
al eline defi dön dönebildiðin kadar
yoksa yerin mi çok dar
zehir zemberek geri dön o zaman
ayrýlýk düðününe
ve ofla oflaya bildiðin kadar kepazeliðine
bir koþuda gidiþte sen “Ahsen”
tut da getir dost denilen bukalemunu istersen
bugün tanla birlikte yeniden doðmakta þeytan
ellerim taþa mý deðdi ne
kahrolasý sanki püsküllü bir sultan
yokuþlarý da öylesine dik ki çýkarken
þaþýrtýr feleðini düþersen
yerin altý da bir üstü de fark etmez
olmayýnca torban da iman
yüreðimi çalkalarken artçý vuruþlarý
midemi mi deldi ne bu nasýl acý
gelen de piþman gidende piþman
yýllar yýlý gitmiþ sormadan
gökle yer arasý parýltýlara gaz mý dayanýr
göz bebeklerinden fýrlarken ay ýþýklarýnýn dili
aynen karanlýklara boðulmuþ yüzün gibi
naklen ayrýþýldýðýmýz bir an
zehir zemberek kaçýp da gitti zaman
eh hadi bakalým sen hoþ gelesin “Ahsen”
hani hiç deðilse bu dünyama
bir “aþk tortusu” bulacaktýn sen bana
yok deðil mi içmek için kana kana
vefalar güvenler zincirinden kopuk olan bu ortam da
eh ne yapalým eldeki ile yetiniriz artýk
duygusuz ve ihlas’ sýz yaþamý ben neyleyim
benim paçalarýmdan mertlik damlar
istersen yüreksiz aþklarý þah damarým da yoðurup dur
istersen sevgi denilen hikmeti gelip kalp pýnarlarým da doður
güzelim gözler belki bir gün açýlýr arýyla
görelim o zaman vuslatýn bebelerini çocuksu ruhlarýyla
sen ki bir meleksin kaldýr kötülükleri de görelim
anlat bana doðru nedir eðri ne hadi söylesene “Ahsen”
mazbut bir insan mý güçlüdür
yoksa hâkim olan mý dünyaya
ya iþte öyle tamah yükü çok aðýrdýr
bu dünyaya benzemez o tarafmutlak taný
yaþadýðýný sandýðýn rezillikten kurtulmadýr ölüm
o tarafta var olmanýn biçilir kaftaný
amelimizdir payýmýza düþen
o öyle bir aydýnlýk ki aþ bil onu bandýrýr hikmeti
o öyle bir aydýnlýk ki korkunç bir cehennem eder kýyameti
o öyle bir þeydir iþte hakkýndýr senin bahtýn da piþen
ancak odur seninle gelen makbere
ben senin o ahu bakýþlarýna küsüm bu gidiþte
hala bana aþký getiremedin mi “Ahsen”
gel artýk bu gece takýmlara ayrýlýyor bedenler
sen de ziyaretçim ol ýþýk demeti heceye
manzume gibi duygularý yoður hak yolun da
sitem ’sel masal gibi an
zehir zemberek gibi geçip gitmeden zaman
Ýðneleyip durma sakýn
ki ben olursam hakka yakýn
ki ben onun ipine sarýlarak yaparsam akit
ki sen o zaman da mutlaka gel bana “Ahsen”
aþk ne ki takýl ki kavuþasýn aþktan da yücelerine
gel ama geleceksen de geç olmasýn vakit
geleceðin varsa Hakký göreceðin de var desem
gelir misin sen itikatla Zümrüdü Anka’nýn tüylerine…
(28.10.2013) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!