ÜZME BENİ EY YOLCU!
O bakýþlarýn fazla manidar,
Gönlün mü kaldý? Bende ey dil-dar!
Temaþa etme beni o kadar,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Yaparsýn ara sýra bir düzen,
Ben deðilim, sensin beni üzen,
Her bakýþýnda baðrýmý ezen,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Dikersin dik göðsünü yukarý,
Açmaya baþlarsýn fermuarý,
Olacak olan yâd elin yarý,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Kývýrýrsýn belin, saða-sola,
Mahmur gibi verirsin bir mola,
Lâl dudaðýný benzeten bala,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Deðilimdir, ben sana üftade,
Koyuyorsun beni kýzgýn ode,
Âþýksýn, ben deðilim amade,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Of… Germe be! Göðsünü gene,
Bak! Ne hal olmuþ nemli lebine,
Etme niyaz! Sarýlmam beline,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Ne o? Kapasana orasýný!
Düþün bir kez, bunun sonrasýný…
Sokma baþýma aþk belasýný,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Oh… Örttün de pek çok rahatladým,
Seni böyle görünce þatladým,
Kem sorunu doðru yanýtladým,
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
Bakma CEMÝL’E, eder teessüf,
Kaplamýþtýr muhitini bir küf,
Anladým, -ateþlisin, söz dinle! Üf…
Doðru git yolundan, bre þuh yolcu!
KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
ÝSTÝRHAMNAME’DEN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.