sürgün edilen sadece ben deðil
aþkým ve çocuksu hayallerimdi
artýk duygularým tutsak düþüncelerim prangalý
kalbimi ise hiç sorma o zaten yaralý
artýk ne ilk baharda açan çiçeklerin
ne de sonbaharda dökülen yapraklarýn farkýndayým
sen olmayýnca yanýmda
istemem sensiz geceyi
neyleyim sensiz doðan güneþi
yýldýzlar seranat yapsa ay fýsýldasa
dindiremez hiç bir þey hasretini
gel artýk söndür bu ateþi
kapalý kapýlar ardýnda düþünür oldum
hiç olmayacak anýmda seni yanýmda buldum
bir anda dertlerimin ortaðý oldun
sevdim seni aþýðýn oldum...
Refik
26.10.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.