dünya toparlanmýþ göçe hazýrlanýyor aþkýn en mavi halinde....
yer göç ederken kaybedilmiþ insanlarýn düþlerine
ben ayrýlýkçý bir sevdayla özleminin kýzýlýn/da duruyorum
ardýma kanayan bir þehir saklanýyor
denizinde boy veremeyen aklýmla
yaðmurun çatýsýnda saklanýyorum...........
neden böyle demekten uslanmaz ruhum
ve acýmsý ömürlere yoldaþ yüreðimle bakýyorum yola
yollarýn çapraz kaybolmalarýn/da deli bir hayat
ve firari hasretlerin koynuna toplanmýþ yýldýzlar asýlý aðaçlarda....
gelsem gözlerine
gözlerin bin yýllýk antik suskunluk
ve o suskunlukta yýkansa þiirlerim diyorum
sokaklarý dar bakýþlarýnýn aðlarýna takýlý gece
ben gecede vurgun yemiþ bir iskelet oluyorum
mektuplar açýlýyor kirpiklerinin aralýðýndan
beyaz sayfaya düþen çocuklar ellerinde harfler
koþuyorlar mýsralar boyunca..........
orman yeþili baharlar getirdim sana
bir geliyorum bir duruyorum aksanýnda özleminin
aralara serpiþ/en ikindi vakti ýlýman rüzgarla
gökyüzü þarkýlý armoniler seriliyor ayak uçlarýma
ve yutkunarak seyyar yalnýzlýðýn rýhtýmýndan geçiyorum
koynuna topladýðým deniz kabuklarý taþýyor heybemde
bir göçüyorum bir kayboluyorum serin kanlý özleminde
yapraklarý dallarýna küskün bir mevsimden çýkarak
soðuk beyazlara aþýk mevsime geliyorum
ve son bir adýmla aralýyorum sana yakýn akþam sefalý kapýyý........
göçlerin dünyasýndan bakýyorum suretinin ýþýklý sabahýna
bir yanýnda penceresi dar bulutlar
bir yanýnda gök/kuþaðý
ve nereden gelip nereye gittiði belirsiz bir aþký koyuyorum avuçlarýna......
sessizce ayýkla benden özlemini artýk vuslat ruhumda gülümsemeli....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.