Soðuktu Ekim’in elleri Güneþ ýsýtmýyordu çýnarýn gövdesini Sevgililer uðramaz oldu Salýncak kurmuyorlardý dallarýna teslimdi hazana ve yalnýz Soðuktu ekimin yüzü, rüzgar ayrýlýk taþýyordu sanki yanýnda Saçlarýna beyaz mevsim düþmüþtü Kefen gibi soðuktu ekimin yüzü Hani güvendiði, Hani ; sýrtýný yasladýðý koca dað kül gibi daðýldý mý? Aslýnda senin için terk etmek bu kadar kolaydý… Soðuktu Ekimin elleri yüreðin gibi…
Soðuktu ekimin yüzü Beni sana baðlayacak ne kalmýþtý? Yalnýzdým bende çýnar gibi Ekim, ayrýlanla kavuþmalarýn mevsimi Terk edilir mi sevilenler Sen de terk ettin ya, çabuk gelip geçtin hayatýmdan sýcak yaz gibi Kanadým kýrýk söylesene mutlu musun þimdi? Elimde sana dair þiir yazacak ne bir harf kaldý Ne de onlara anlam katacak ünlem Kalakaldým elif gibi dizelerin arasýnda Hep ellerimi ýsýtmaný istedim sevgili. Çünkü; Soðuktu ekimin elleri.
//Ekimin Yüzü Soðuk Olsa da, Gözlerim Sana Bakar Gibi Kimseye Bakmayacak, Hep Aðustos Sýcaðýnda Kalacak//
Mustafa KARAAHMETOÐLU 09.10.2013
Þiirime ses olan Ahmet ORMANCI Üstadýma teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.