DÜÞÜMDEYÝM
Ahh dedi durdu þair akasyanýn dibinde
Daldý dibine bir daha daldý
Ýçinee koca bir hikaye kopyaladý
Sardý tüm dünyayý, bir daha sardý
Koca bir hasret gömdü
Yaktý; oracýkta yanýk hasretleri
Senle dolu bir dünyayý sana katarak
Seni özlemeyi koydu ta içine
Seni koydu; ateþlerin koynuna
Yaslandý koca terkisine
Sonra; hasretle ýradý gözlerimden
Belki de gerçeði hayal etti
Yada gerçeðin gerçeðini yaþadý
Özledi bir daha, özledi ve özelle di
Dedi saygýyla bakacaðým uzaktan
Hasretle gökyüzüne
Biraz yaðmur olup akacaðým
Birazda dolu gibi düþeceðim yüksekten
Sonra kar tanesi gibi
Donup bembeyaz kaplayacaðým
Bedenimi ve hayallerimi
Azcýk ta ruhumu saklayacaðým
Ýçine, üstüne, altýna ,hayatýma
Olsun be sevdiceðim olsun
Bahardan sonra yaz, yazdan sonrada kýþ olsun
Hani topraðýmdýn sen
Alýþa gelmiþ gülüþleri olan
Ýçimde yaþayan kardeþlerim
Sen Mýsýr, sen Suriye,sen Filistin, sen Irak’týn
Yok oluþ þarkýlarý neden
Özlemiþim ne çok bilsen düþümü
Biliyorum artýk serçeler bir daha uçmayacak
Güvercinler mektuplarý iletmeyecek
Belki de kara trenler geçecek bu yoldan
Ama güneþ hep doðacak gölgenin olduðu her yere
Belki bahar olmayacak, yaz hiç olmayacak
Belki de bir uzak görüntüde hayaller
Ama yaðmurlar hep yaðacak bu þehirde
Susuz kalmayacak güller
Açacak hep sen sen
Ne sevda elimde ne de memleketlerim
02-10-2013 Hayrettin ÞAHÝN