GİT KADIN...

git kadýn
bakma öyle
sol yanýmý acýtýyorsun
ölürsem sana sayarým
yalpalarým sol yaným acýlar içinde olursa
genzim yanar
acýmasýz krizlere düþerim
çaðrýlarýn kutsal
inanýlmaz ahenkli
içime akýyorsun duygu selinde
ben güvenimi kaybettim
telaþe memuru gibi herkes þüpheli bana
çeyiz sandýðýna koydum güvenlerimi
zor adam oldum
suya hasretken
susuzluðu kanýksadým
içim dalgalý deniz
yakamozlarý duvara astým

*
gün doðarken aynalardan kovalýyorum kendimi
kendi içimdeki kýrýk denize aðlar atýyorum
tutulacak bir ümit yok
umutsuzluk çekiyorum içime
küreksizim nabzýmýn med-cezirinde
yaralý balýk yumurtalarý fýrtýnalardan parçalanmýþ
deniz tuzunun yarattýðý köpükler acýlarýmý daðlýyor
ense kökümde gelecek korkularým var
bir aðaçkakan zamanlarýmý delik deþik ediyor

*
tut ki sana güvendim
yangýnla tanýþtý yüreðim
içimi yiyen kurtlarýn gýcýrdattýðý tahta merdiven
silkelendikce akar dökülür yine
yekpare imbat kýran diktim bahçeme
çatýrdadýkça kireç tutuyor oynak yerleri
vaat edilip tutulmayan sözlerden

*
söküldü kader çizgimin üstündeki perçinler
çömelip akýntýya kapýldý içimin seli
serpiþtirilmiþ havai sözlerden
istemem budak vermesin güçsüz bünyeme
güven dolu beklentilerim
demirin demiri nasýl kestiðini görmedim
insanýn insaný nasýl biçtiðini gördüðüm kadar

*
SERDAR SAN - ÝZMÝR, 01. 07. 2006


*
Sosyal Medyada Paylaşın: