Kan ter içinde uyandým geçmiþimden
Elimi uzattým bir bardak su ama kurumuþ
Dilim damaðýmla zifaftayken
Çölün ortasýnda bir serap
Seni görüyorum her baktýðým yerde
Sen miydin beni bana anlatan
Yoksa
Ben miydim seni sana anlatan
Ateþten bir çemberin etrafýnda
Kovalarken birbirimizi
Yokken bir seçimimiz
Kaftan misali biçildik
Nedenini niçinine fýrsat verilmeden
Bir yola koyulduk
Sonunun bana baðlý olduðu
Þimdi çeliþki denizinde boðuluyorum
Benim verdiklerimin ne kadarý sende
Buna karþýlýk ben senden ne alabildim
Sýrýlsýklam beyin hücrelerim
Senli soru saðanaklarýnda
Görmeseydim içinde o masum çocuðu
Olur muydum her þeyimle yanýnda
Ama sen hala acizsin
Benim içimde büyüttüðüm çocuðu görmekten
Bu kaçýncý el uzatýþým sana saymadým
Sanýrým bir sona sürükleniyorum
Kanatlarýmdan yakalamýþ azap kuþlarý
Bilinçsiz bir karanlýða sürüklüyor ruhumu
Ýblisin beni beklediði
Kötülüðün tohumlarýný akýtmak için içime
Çýrpýnýþlarým nafile
Kurtulamýyorum onlara ve kendime verdiðim sözden
Beklide istemiyorum
Kim bilir sen kendime verdiðim en büyük cezasýndýr
Benden gizlediðin tüm sahteliklerinle
Nurdan bir çaðlayana attým seni
Nafile orada dahi arýnmadýn sen
Ama bir gün gelecek sende anlayacaksýn
Verdiðin deðer kadar deðer göreceðini
Býrakýrken beni tüm acýlar ile baþ baþa
Yastýðýnda rahat uyuyacak mýsýn
Bir sor bakalým iç dünyana
Ben kendimi senden kurtarýrken ….