beyin kendine son hazýrlamaktan aciz… duvarlar var.. arsýz yükselen ketun duvarlar.. nasýl’lar boyu haykýrýþlar çaresiz… nesiller boyu süren bir dava.. kim bilir kaç sevda çiçeðinin boynunu güneþin aksine büktüren.. gölgeye… karanlýða.. sevda çiçekleri maðdur.. üzerine düþen damlalarý mahmur yaðmurun.. kalk git bütün kökleri göze alarak rüzgar.. rüzgara al götür yakarýþlarý nafile.. fuzili’den kulaða hoþ bir gazel en fazla! gitme diyen dil.. ses zamanýný da tutturamayýnca gitme’ler nafile!
Sosyal Medyada Paylaşın:
taivas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.