Mırra

Bir buruk hikâyeye si mgedir fincan ile.
Hem hüzün hem de sevinç özünde gelir dile.
Kahve saltanatýna nispet edilse bile.
Kendine has tadýyla itibarlýdýr mýrra.


Suyun rüyasý acýr rengini hüzün bürür.
Saygýnlýk acý ile ayný minvalde yürür.
Hüzün sevinç o anda bu ahenge öykünür.
Acýyý sevdirmenin diðer adýdýr mýrra.


Takvim yapraklarýnýn hüznü dökülür suya.
Taziyeye varýnca gerek yoktur hay huya.
Mýrra kahveden acý meþhur rivayet bu ya.
Gidene üzülmenin tatsýz tadýdýr mýrra.


Fincan yere konulmaz hep yüksekte tutulur.
Acýnýn öyküsüyle dil damak avutulur.
Saati zaman zaman mýrra mevsimine kur.
Dostluðun ve sevginin acý yadýdýr mýrra.


Sýra gecelerinin düðünlerin süsü o.
Hâliyle edasýyla insanýn öyküsü o.
Gönüldeki ateþin dumansýz türküsü o.
Acý kelimesinin hoþ hitamýdýr mýrra.
Ankara, 23.10.2013 Ý.K




Sosyal Medyada Paylaşın: