Sensizlik

Bir karanlýk sarar ruhumu Dört bir yandan..
Ýcim ürperiyor kaybetmekden seni..
Ne zaman akþam olsa bir hüzün doluyor içime..
Sýktýkca sýkýyor ruhum beni mengenin iki aðzýnda kalbim sýzlýyor..
Ne zaman bir baþ aðrýsý tutsa o vakit anlýyorum gün yüzü haram bana..
O vakitki baþlýyor gitmelerin korkusu ruhum hükümsüz bir mahkum..sana tutsak..
Bedeni yorgun düþen bir kalp þehrin sokaklarýnda ýsssýz adam rolünde yapayalnýz
Ve anlýyorum bir mevsim daha sensiz baþlangýclara yelken acýyor..
Artýk hic bir kalem mutluluk resmi cizemýyor sana ..
Yalandan da olsa dil söyleyemiyor seni sevdiðimi...
Herkes farkýnda sensizliðinin..Beden bile alýþmýþ sýcaklýðýna..
Düþünuyorumda ellerim soðuk ...nedeni bir elin onu saramadýðýndan..
Ve taþlarý bile kýskanan bir kalpi býraktýn bana yosunu olmayan ...özlenen ve özleyen..
Adýný duydum tesadüf olsada yine kýmýldadý sað iþaret parmaðým ben burdayým der gibi..
Ve ardýndan carpýntýsý baþladý kalbimin Yeniden hükmetmeye baþladý beynim sana...
Ölü bir insaný uykudan uyandýrýrcasýna Ve yeni bir hayata baþlarcasýna..
Haberin olmasada bir cocuk doðdu adý Umut..Sevgiye Muhtac Senden Irak..
Nefesimiz olmadan buðulu camlardaki yazýlar bir hiç deðil mi?

Huhhhhh !!! diyorum ve yazýyorum serçe parmaðýmla...
Seviyorum seni...
Sosyal Medyada Paylaşın: