RUHUM ÜŞÜYOR
Aþktan muhabbetten yazasým gelir
Yine de hüzünden yazmak düþüyor
Alem-i Ýslamý bilenler bilir
Bu hale bedenim- ruhum üþüyor
Görünce milletin pür melalini
Çevremde kullarýn kötü halini
Ülkenin eriyip, hem zevalini
Görünce hüzünle yazmak düþüyor
Kimisi tarihe sövmekle meþgul
Kimi halimize bihaber menkul
Allah’ým bu kulun nelerden mesul
Düþündükçe benim aklým þaþýyor
Yaðmýyor rahmetler kirlidir dünya
Her seher uykuda görüyor rüya
Zahmetsiz cenneti ediyor hülya
Sanki yüreðinden iman taþýyor
Akýl ve izanla kulun olayým
Hakký hakikati sende bulayým
Ýlahi azatsýz sana köleyim
Aþkýn ateþinde gönlüm piþiyor.
Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.