MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

her yalnızlık en az iki kişiliktir Lucien
soulmate

her yalnızlık en az iki kişiliktir Lucien







...


bazen yalnýz kalmak istiyorum Lucien
uzatýp bacaklarýmý tahta döþemenin üzerine
dizlerime yatýrmak istiyorum saçlarýmý



çatý arasý gök kubbe gibi
eski, kýrýk oyuncaklarým saçýlmýþ rastgele
oyuncak dediðime de bakma sen
her biri
-baþka birinin eskisi-



sen hiç yalnýz evcilik oynadýn mý Lucien
bu durumda oyuncak bebeðin
annesi
babasý
çocuðu da sen oluyorsun
çünkü babasý ölmüþ oluyor sarý saçlý kýzýn
ve annesi sýrtýný dönmüþ
bu oyunda aþk yok
çünkü bir bebeðe, bir kimlik daha yükleyemiyorsun
çocuk kalbi küçücük Lucien



anne ne þefkatli bir kelime deðil mi
ve ne kocaman
þimdi ayakkabýlarýmýn tokasýný takacak kadar büyüsem de
kalbimdeki hüzün örgülerini çözemiyorum



üç adým atýyorum sonra
gökyüzü iskelesinde


"baba
.. beni duyuyor musun
yasla baþýný göðsüme
kimse dudaðýmý okuyamýyor
sen yine
hep yaþarken yaptýðýn gibi- kalbimi dinle-

"anne
ayaðýnýn altýndan gideceðim cennete
hiç acýma
en sivri topuklu ayakkabýný giy
öksüz bir karýnca gibi ez
ama lütfen duy
-seni çok sevdiðimi"



kimse yok anlaþýlan

yaðmur baþladý Lucien
birazdan suya gömülür bu çatý katý
...gömülürüm tenha bir tekne gibi sulara
bir tabure
bir tabure daha
endiþelenme sen
artýk yükseklik deðil

-gözlerin tutuyor beni-


de_soulmate

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.