Z/amansız

topraðýna düþerken ilk hasatta alýn teri
gurbetini yaþar çocuk
baba kokusuna hasret büyür yalýn ayak
büyüdükçe kirlenir elleri
emek verirken topraða
anadan kalma türküler söyler dilleri
bir yaný acý bir yaný özlem sarar
bir yýl daha düþerken ömrün bereketine
büyür yavaþ yavaþ sarýlýr hayata




çocuk !
daha düþmemiþken elinden oyuncaðýn
kaç arþýn yol eyledin tepeleri daðý
kan revan olmuþ gecenin göðüne düþen düþlerin
büyümeden
daha dillenme den
hayat sana neler eyledi

-----------------------------------------------------------

’’ana ben daha büyümedim’’

sevmeden daha kimseyi
yakýlýr mý gençliðe kýna


sualsiz vurulur mührü ömrün ortasýna
ezilirken gençliðin çocuktan çýkma çaðýna




’’baba bir daha anlat, dört duvar çok mu soðuk’’

anlat bana baba düþmüþken yanaklarýma ter
daha ben beni bilmeden
nasýl doðayým yeni sabahlara




’’abim ben daha büyümedim’’

sürmesinler sesime yabancý ses
dokunmasýn tenime anamdan baþka bir el
ben daha saymadým harflerin sesini
sayýsýz cümlelerime eklemedim hiç bir sayý
ve hiç bu kadar karýþmadý ömrüm




’’ ben daha doðmadým sana hayat’’

doyamadan gençliðin tazesine
görmeden en beterini acýlarýn
susarken sessizliðimde beni tanýyýn
diyemedim kimseye
ben daha kendimle barýþamadým




gençlik ne yana savrulur kim bilir..
sahi hayat ben daha sana alýþamadým
ömür beni bana býrak..

s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın: