AŞKIMA İNFAZ

Yasak duygularýmla bu gün mahkeme oldum
Sorgum öyle derin ki çapraz ateþte kaldým
Hakkým yokmuþ sevmeye, kendimde cürüm buldum
Sanýk sandalyesine kendim oturuyorum!

Hiç bu kadar çýkmazda, kötü hissetmemiþtim
Çok zor günlerim oldu, asla pes etmemiþtim
Gidenlerin ardýndan ah ve yas etmemiþtim
Unutmak için seni aklým yitiriyorum!

Ne yaptýysam olmadý aþk gönlümü hep çeldi
Sildim numarasýný, yine aklýma geldi
Ýnandýrmak istedim ’tatlý esen bir yeldi..’
Vazgeçsin diye kalbim, hançer batýrýyorum!

Bütün güzel sözleri; aþkýmm, kadýnýmm, canýmm
Zerrelerimde vaki, damarlarýmda kaným
Ýnleyen hayatýmda gülümseyen tek yaným
Arda koymam sevdamý, aldým götürüyorum!

Ne desem ki kadere, feleðim çark etmedi
Yýllarca umut ettim hiç bir þey fark etmedi
Ýncitmedi hiç beni ve asla terk etmedi
Yasaktý bu aþk bize(!) kendim bitiriyorum...
...............
Bu daraðacý benim, aþkým için ben kurdum
Onsuz bir anlamý yok! hayata tekme vurdum
Oysa ben böyle miydim, yýkýlmayan bir surdum
Ýfa edip hükmümü, sonum getiriyorum!...

Bulem hatun, Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: