CEYLANIM
SENÝ CAN EVÝNDEN VURMUÞ AVCILAR,
BAÐRINDAN,YÜREÐÝNDEN YARALAMIÞLAR,
O OK GÝBÝ BAKIÞLARIN,YERE DÜÞMÜÞ.
GÖZLERÝN YORGUN,ALNINDA ÇÝZGÝLER,BELÝRGÝNLEÞMÝÞ.
SANKÝ GÖNLÜNE SONBAHAR GELMÝÞ.
SOLMUÞ YAPRAKLAR DÖKÜLÜYOR.
GÖNÜL BAHÇENDEKÝ ÇÝÇEKLER,
BÝR BÝR SOLMAYA YÜZ TUTMUÞ.
O ÝNCECÝK BAÞIN DÝNLENECEK KUCAK ,
ARARKEN,DÜÞÜVERMÝÞ BEDENÝN HAYALLERÝNLE...
O AN NE ANNENÝ NEDE BABANI ARADI , GÖZLERÝN,
SADECE ARADI MÝNÝK YAVRU CEYLANINI...
ARANMAZMIYDI O MASUM CEYLAN,
KÝM BÝLÝR NEREDE,NE YAPIYOR,
HABERSÝZCE ANNESÝNÝN VURULDUÐUNDAN,
ACIMAZMIYDI YÜREÐÝ,TÝTREMEZMÝYDÝ ELLERÝ ...
UFACIK YÜREÐÝ ANLAMAZDI OLANLARI,
ZEVK ÝÇÝN AVCILARIN ANNESÝNÝ VURDUÐUNU,
NE BÝLÝRDÝ O YAÞADIÐI DÜNYADA,
SADECE AV VE AVCILAR KANUNU VARDIR.
SEVAL MORUL GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.