Taştan Gelir Sesim

Mesti dilberim
Sen deðilsen kim haberim...

Kimse
Yaþamadýkça
Kendisinden daha fazlasý olamýyordu

Bir vakit süzüldü
Kapandý içine büzüldü
Farklýyý bildi
Unuttuklarýyla
Tutuþtu önceyi sildi
Âdem donunda
Ýnsan oldu sonunda

Kocaman bir vade
Yaþayan yaþananlarla
Cansýzý çevrimle kade
Dileðini tuttu
Emeði kuttu
Ýnsan üzere insani
Sosyo toplumla sade

Mazin ehadiyet
Sürecin vücut
Yaþam
Öyle kutsal, öyle dirim ki
Zaman mekân bulmadýkça
Var olmuyordu
Yýlan çýyan
Hýrsýzýyla halka kýyan

Ezeli olmayan
Sonda devrandý
Anam baþta aðýt
Babam sonda baðýt
Sevgi gelecekte de sevgi
Ýlgim sana
Biz seninle þimdi
Geleceði yaþýyoruz.

Ayrýlýkta birlik, birlikle ayrýlýk
Bir el icabýnca
Yazýyordu sanki kâtibi
Sarýlmýþtý yaþam birbirine dolak dolak
Bir vahdeti vücut gibi

20.10.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: