//Her sabah güneþ, gecenin ardýndan kýzýl matemle doðar//
Rengi neydi o gecenin, her zamankinden farklýydý? Seni tanýdýðým gün ki gibi parlak deðildi! Yýldýzlar yoktu, sen de yoktun,
Rüzgarýn… Rüzgarýn uðultusu da… Sen benim yüreðimde ki yerini bilemedin. O gece bir baþka kinle çarptý yüreðim, Bir baþka kinle…
Sende bir gariplik vardý o gece benden gizlediðin Ve ben, ben hep nefret ettim, Beni býrakýp gittiðin, bir þeyler gizlediðin o geceden. Anlattým þiirlerimde nefret ettiðim o lanet olasý, Lanet olasý geceyi…
Sanki kollarým bacaklarým ray olmuþ geceye O gecede hüzün yüklü tren. Üzerimden, ezip geçti varlýðýma hiç aldýrmadan. Vagonlarýna sýðdýramadým yaralý yüreðimi Yok olan yýldýzlar da kaydý, benim hayatým gibi o gece…
Umudum yok artýk gelecekten ve senden Namluya sürdüm, senden geriye ne kaldýysa mermi niyetine Tetiði çekmeden önce, sana bu satýrlarý yazarken Radyoda da sevda türküleri dinliyorum. Gelmiþine geçmiþine sövmek geliyor içimden, Hasret, arzu dolu o karanlýk lanet olasý geceye, Lanet olasý geceye…
Hani yeminler, nerede kaldý sevgiler, Sen… Sen kiminleydin o gece? Kiminleydin? O gece de her gece gibiydi onun için Sevdiðini bir türlü söyleyemeyen riyakar aþýk Tadýný çýkarýyordu baþka bedende aþkýn Ne suçu vardý, ne suçu? “O”nu bitimsiz bir aþkla seven adamýn? Ne suçu vardý?
O gece baþka bir geceydi kadýnýný seven adam için Mevsimsiz açan gülü, bahar sanýp dalýndan koparmýþ, Dikeni olacaðýný, içini kanatacaðýný hesaba hiç katmamýþ Hazanda ilkbahar sanarak, dört elle sarýlmýþ Oysa! Oysa ne kadar aldanmýþ, Ne kadar aldanmýþ…
Hiç farkýnda olmamýþ, Ötenazi isteyen hastalar misali Kurtuluþu, tavana baðladýðý urganda aramýþ… Kelebeðin ömrü kadar da olamamýþ Adamýn delice sevdasýnýn ömrü… Sahi… Lanet olasý gece! Söyler misin, ne renksin sen? Ne renk? Ne renk?