Þehir henüz uyuyor, kimsesiz sokak ne garip
Telaþla koþturuyor bir çocuk kadýn acaip
Ayaklarýnda çarýk sanki, ince elbiseler
Soðuk lakin hava, görsen nasýl küçük cüsseler
Çocuk mýzýrdanýyor belli pek yoruldu yazýk
Kadýn çekiþtiriyor, haydi bak kaçar da azýk
Direk ýþýklarý bir huzme yüzlerinde soluk
Bakýþlarýnda umut nerde, göz nasýl da donuk
Apartmanýn önü birkaç araç da beklemede
Okul çocuklarý koltukta hep þekerlemede
Koþar adým geliyor bir çocuk nasýl acele
Kalýnca montu, taranmýþ saçýnda bir kurdele
Asýk suratlý çocuk yer hazýrda yok ki selam
Yasak mý kentte gülüþler çocuk güzünde bu gam
Araçta bir arabesk parça sormayýn ne acý
Þoför sinirli nasýl hýzla geçti bak aracý
Saçýnda röfle, ayaklarda incecik de topuk
Týkýr týkýr yürüyor, buðdayýmsý ten ki kavruk
Elinde çantasý bir taksi yok mu burda hani
Saatte göz hadi geç kaldý, pek güzel de fani
Durur yanýnda özel bir araç binin gidelim
Haným bu naz niye bin haydi biz de gün edelim
Sakin cevap veriyor taksi beklerim teþekkür
Sinir gerildi, surat beþ karýþ ki gitti þükür
Yavaþ yavaþ aðaran gün
Þehirde gün ayýyor
Sokakta bir hareket gün ýþýklarýn yayýyor
Kepenklerin sesi elbet de baþlýyor gürültü
Koþuþturan ki zaman sorma pür telaþ görüntü
Kenarda seyrediyorken, huzursuzumda neden
Soðuk esen yele karþýnda titriyor bu beden
Çocuk zamanlara özlem içimde ah sokaðým
Yabancý sanki bu yerler bakýn nasýl korkaðým
Ve þöyle bir düþünürken o eski mahallemi
Huzurdu sanki yaþanan, çözendi meselemi
Ezanla baþlýyorken gün
Yüzünde nur dedeler
Gülümseyen yüzü bir tatlý selam
Zindeler !
Begonyalardý kokan bahçenin içinde evin
Sokakta yoktu apartman, temizliði görevin
Anam da komþuda erkencecik kapý süpürür
Ve sonra cezvede bir kahve gör nasýl köpürür
Tanýrdý birbirini komþu derdi buydu deðer
Ve sofralar kurulur komþular davetler eder
Sorardý komþular açmazsa camý Ayþe nine
Çocuklarýn yeri bambaþka geçse çok da sene
Büyük severdi küçük saygýsýz deðil, ne güzel
Fakirdi sofralar yerlerde bir kilim bu özel
Ve þendi kahkahalar baþka bir alemdi yaþam
Yürekle tüm acýlar yaþanýrdý yoktu makam
Büyük þehir kocaman evlerim de nerde huzur
Çocuklarým koþuyor bak yarýþta sanki okur
Dizimde bilgisayar ayrý bak odamda yazýþ
Sanal alemde bakýþlar uzak soðukta sýzýþ
Sokakta yok ki güven çýk otur ve al da nefes
Modern biçime yaþarken bilinmeyendi kafes
Nasýl da hýzla döner dünya haydi koþ da yetiþ
Derim ki teknolojik bir yaþam bu sorma bitiþ
Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.