Kurþini gök
Bir güneþ ölüyor kollarýmda
Kýþ ýslýðýný duyuyorum fýrtýnanýn
Yaðmurlar boþalýyor Ýstanbul a
Üryan ruhum,yabani yalnýzlýðýyla titriyor
Ýliklerime deðiyor yaðmurun damlalarý
Islanýyorum…
Teknelerle süslü gri deniz
Vuruyor kýyýlarýna süt beyaz dalgalarýný
Gölgeler düþüyor beynime
Su yükseliyor durmadan
Aysýz, yýldýzsýz gece
Boðuluyorum karanlýkta
Iþýklarým nerede…
Kaçýyorum ordan koþar adým
Bomboþ ve yapayalnýz
Hiç yokmuþcasýna uçup giden benliðim
Haykýrýrken kimseye dokunmayan sesim
Kemirirken boþa geçen zaman
Çektiðim setler büyüyor durmadan
Þafaðý bulmaya yürüyorum..
Tuz buz olmuþ düþünceler
Sesli damlalarla düþüyor Ýstanbul a
Kentin kirli duvarlarýnda yankýlanýyor þarkýlar
Avuçlarým boþ..
Çocukluðumun kýþ odalarýný düþlüyorum
Hani çýtýr çýtýr sobanýn yandýðý
Üstünde çayýmýzýn demlendiði
Mutfaða geçtiðimizde donduðumuz…
Bende ki hiçbirþey ne siliniyor ne unutuluyor
Azar azar sevmelere inat sevmelerim
Suskunluklara karþý haykýrýþlar
Sýnýrsýz özlemlerim
Nerde sonlanacak bilinmezlerim
Küçülürken büyüdüklerim
Büyüttüklerim!
Yapraklarýný savuruyor sonbahar
Yaðmur durmuyor Ýstanbul da
Yapayalnýz ve bomboþ
Kalýyorum öylece
Daldaki son yaprak, düþtü düþecek
Eski bir þarký takýlýyor dilime
Yürüyorum!
Yiten günün karanlýðý dönecek maviye
Bekliyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.