Nefes Alınır mı Aşkla

’’Nefes alýnýr mý ki aþkla...’’

Yýllar ...
Yýllar önce gibiydi bana o ilk bakýþýn...
Karþýmda duran varlýðýmý yok sayan o ilk acýtýþýn...
Soluma yatarken aðlayýþým , benliðime aldanýþým.

Daha dün gibiydi sanki...
Üzerimde ki telaþlý hallerimde iç çekiþlerim
Elimi kolumu koyacak yer bulamayaþým...
Nedensiz siz demelerim , biz olamayýþýmýz...

O yüzden mi bilmem
Suskularýmý çok severdim
Sustuðum kadar içimde yaþardýn sen
Sensiz olamam dediðim her günden
Bir baþka aþk ile karþýma çýkardýn , neden !

Bilemezdin elbet !
Bilsen ne deðiþirdi hiç öðrenmek istemedim
Cesaret edemedim
Sensiz kalma ihtimali karþýmdayken aðzýmý açamadým.

Yaþamak , dokunmaktan çok öteydi seni
Yaþatmak istesem de aþkýn en delicesini
Gözlerinde arasam da bana dair en ufak izi
Bulamadým , çok istediðim ama olmadý
Benim için aþkýn adý senken
Bir aþk cümlesini senden duyamadým

Tavana çakýlan gözlerim
Gecenin karanlýðýnda yýldýzlarý sen bildi
Ulaþýlmazdýn benim için...
Ýçin için saklý düþlerimde gizledim
Resmine baktýðým her an özledim...

Aþký yaþamadan mantýk demesin kimse
Mantýðýyla sevemez aþkýndan ölse ...
Ki ölür zamanla...
Aman bile demez , diyemez aþk ile de yansa...

Asla...
Asla...
Aslýnda sen ruhumu beynimden ayýran güzel...
Sevemedim seni...
Hiç...

Sensiz nefes almak istemedim ki
Hiç Bu kadar yalnýz yaþanýr mý ki aþkla...

Yunus Özkan

20.10.2013 21:21
Sosyal Medyada Paylaşın: