kapandý kapýlar kaldým yine kendimle
elimde deðil yüreðim doldu hüzünle
çaresizim deva bulmaz derdimle
arama bende neþe baþbaþayým kederimle
sorguladým defalarca kendimi
tek suçum sevmekti sanki seni
bulamadým nedeni yoktu yalnýzlýðýmýn
isteseydin verirdim hesabýný
attýðým her adýmýmýn
sormadýn ki
nerden çýktý bu zamansýz ayrýlýk
çok þey mi istedim senden birazcýk mutluluk
kaç kez denedim huzura yolculuðu
olmadý
tüm yollar ayrýlýk her yol çýkmaz sokak
her köþe baþýnda ayrý bir tuzak
attýkça her adýmda içine düþtüðüm
ne olurdu sanki
bu kadar kolay olmasaydý ayrýlýk
içimi kanatmasaydý daha gitmeden sensizlik
kolayý seçmeyip kalmayý deneseydin yanýmda
bu denli üzülmez aðlamazdým arkandan
boðulmazdým göz yaþlarýmdan oluþan selde
çektiðim acýlara bir de yokluðun eklenmezdi
kanamasaydý yüreðim donmasaydý kaným
belki zor da olsa alýrdým nefes
ah be gözümün nuru
bu kadar zor muydu sevmen
seviyorum demen
açsaydýn yüreðini anlasaydýn hissettiklerimi
haykýrsaydýn bir dað baþýnda
yankýlansaydý sesin kulaklarýmda
koþabilseydim sana
ve sýmsýký sarýlýp hiç ayrýlmamacasýna
zemheri soðuklarda üþümezdi yüreðim titremezdi bedenim
saðnak olmazdý gözlerim
daðýlýrdý yaðmur bulutlarý
çatlayan çorak topraklara dökülmezdi
istemedin ki...
Refik
20.10.2013
Istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.