OCAKTAN SÜRGÜN

OCAKTAN SÜRGÜN

Ýlim eklediðim; ifrit gülünce
Ýnsaf beklediðim; vicdan bölünce
Çile yüklediðim; anam ölünce
Þevkate kandýðým, kucaktan sürgün.

Turan’ýn yelini tadýmladýðým
Türklüðün selini adýmladýðým
Ecdadýn ilini yudumladýðým
Közde ýslandýðým, sýcaktan sürgün.

Al al bahçesinde; gül kokladýðým
Güzel lehçesinde; dil topladýðým
Þirin ilçesinde; can yokladýðým
Geçmiþi andýðým, bucaktan sürgün.

Þakayýk daðýnda, yorulmadýðým
Karanfil baðýnda, durulmadýðým
Zümrüt otaðýnda, sorulmadýðým
Dal dal budandýðým, nacaktan sürgün.

Hazandaki kumum, dertli enfesim
Ayazda söndü mum, kesildi sesim
Eylülde mahkumum, demir kafesim
Hiç sönmez sandýðým; ocaktan sürgün.

Kadir DURAK
(lebiderya)

Eser yazar adýna tescillidir.
Sosyal Medyada Paylaşın: