MEHMET AKİF ERSOY 20 Aralık 1873 27 Aralık 1936 İstanbul

Mehmet Akif Ersoy 20 ARALIK 1873 27 ARALIK 1936

ÝLÝMLERÝYLE VE KILIÇLARIYLA

DEVLETÝN HÝZMETÝNDE OLAN ECDADIMIZIN RUHUNA FATÝHA

MEKÂNLARI NUR MAKAMLARI FÝRVES OLSUN

ONLARA LÂYIK OLALIM.
ATA ÝZÝNDEYÝZ DEMEKLE ÝZÝNDE OLUNMUYOR.
YAÞANTIYLA ÝCRAATLA ATA ÝZÝNDE OLUNUR.


Ýstiklâl Marþý, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin Milli marþýdýr. Marþýn sözlerini Mehmet Akif ERSOY yazmýþ, bestesini Zeki ÜNGÖR yapmýþtýr.

Türk Kurtuluþ Savaþý’nýn en çetin döneminde, bir millî marþa duyulan gereksinmeyi göz önüne alan Milli Eðitim Bakanlýðý, 1921yýlýnda bunun için bir þiir yarýþmasý düzenledi. Yarýþmaya 724 þiir gönderildi. Kazanacak þiire para ödülü konduðu için baþlangýçta Mehmet Akif katýlmak istemedi. Ama millî eðitim bakaný Hamdullah Suphi’nin (TANRIÖVER) ýsrarý üzerine, ödülsüz olmak þartýyla o da þiirini gönderdi.

Yapýlan seçim sonunda, Mehmet Akif’in 20 Þubat 1921’de yazdýðý "Kahraman Ordumuza" sungusunu taþýyan þiiri 12 Mart 1921 günü büyük çoðunlukla TBMM’nce Ýstiklâl Marþý kabul edildi. Ayný yýl bir de beste yarýþmasý açýldý, ama kesin bir sonuç alýnamadý. Bunun üzerine Millî Eðitim Bakanlýðý’nca Ali Rýfat ÇAÐATAY’ýn (1867–1935) bestesi uygun görülerek okullara duyuruldu. 1924’ten 1930’a kadar marþ bu beste ile çalýndý. O yýl bunun yerini, Cumhurbaþkanlýðý Orkestrasý þefi Zeki ÜNGÖR’ün 1922’de hazýrladýðý bugünkü beste aldý.

Mehmet Akif Ersoy, Ýstiklâl Marþý’nda, Kurtuluþ Savaþý’nýn kazanýlacaðýna olan inancýný, Türk askerinin yürekliliðine ve özverisine güvenini, Türk ulusunun baðýmsýzlýða, hakka, yurduna ve dinine baðlýlýðýný dile getirir. Þiirin bütünü, dörtlükler halinde yazýlmýþ kýrk bir dizedir. Sonuncu bölük beþ dize.


Ýstiklal Marþý

Korkma, sönmez bu þafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yýldýzýdýr, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayým, çehreni ey nazlý hilâl!
Kahraman ýrkýma bir gül! Ne bu þiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarýmýz sonra helâl...
Hakkýdýr, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

Ben ezelden beridir hür yaþadým, hür yaþarým.
Hangi çýlgýn bana zincir vuracakmýþ? Þaþarým!
Kükremiþ sel gibiyim, bendimi çiðner, aþarým.
Yýrtarým daðlarý, enginlere sýðmam, taþarým.

Garbýn afakýný sarmýþsa çelik zýrhlý duvar,
Benim iman dolu göðsüm gibi serhaddým var.
Ulusun, korkma! Nasýl böyle bir imaný boðar,
“Medeniyet!” dediðin tek diþi kalmýþ canavar?

Arkadaþ! Yurduma alçaklarý uðratma, sakýn.
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsýzca akýn.
Doðacaktýr sana va’dettiði günler Hakk’ýn...
Kim bilir, belki yarýn, belki yarýndan da yakýn.

Bastýðýn yerleri “toprak!” diyerek geçme, taný:
Düþün altýndaki binlerce kefensiz yataný.
Sen þehit oðlusun, incitme, yazýktýr, ataný:
Verme, dünyalarý alsan da, bu cennet vataný.

Kim bu cennet vatanýn uðruna olmaz ki feda?
Þüheda fýþkýracak topraðý sýksan, þüheda!
Caný, cananý, bütün varýmý alsýn da Huda,
Etmesin tek vatanýmdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden, Ýlâhî, þudur ancak emeli:
Deðmesin mabedimin göðsüne namahrem eli.
Bu ezanlar ki þahadetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder-varsa-taþým,
Her cerihamdan, ilâhî, boþanýp kanlý yaþým,
Fýþkýrýr ruh-ý mücerret gibi yerden naþým;
O zaman yükselerek arþa deðer belki baþým.

Dalgalan sen de þafaklar gibi ey þanlý hilâl!
Olsun artýk dökülen kanlarýmýn hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ýrkýma yok izmihlâl:
Hakkýdýr, hür yaþamýþ, bayraðýmýn hürriyet;
Hakkýdýr, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl

Mehmet Akif ERSOY

71 Yýl Evvel 27 Aralýk 1936 Tarihinde Vefat Eden Milli Þairimiz Mehmet Akif Ersoy’a
ALLAH RAHMET EYLESÝN. MEKÂNI NUR MAKAMI FÝRDEVS OLSUN

ONUN VE GEÇMÝÞLERÝMÝZÝN RUHUNA EL-FATÝHA..

HAZIRLAYAN : LEBÝDERYA



Sosyal Medyada Paylaşın: