"Sustun..
Kül içinde ateþ soldum
Gün içinde o düþ yolum, yoldaþým oldun...."
Sen uyurken þehir çöktü üstümüze
Sessizliðe sokuldu gece kuþlarý
Mecalsiz kaldýk,
daðýldýk....
Ahh Berkin.. Sýzýlarýmýzý anlatsak
biliriz ki yanar yolumuz;
Kitapsýz korkular sürülür tenimize,
kendimize yabancýlaþýrýz.
Çünkü sana "sevdamýz bir uzun bakýþ"..
Uyan çocuk..
Ýçinde ayarsýz aþklarýn kol gezdiði
ölgün düþlerle hesabýmýz var!
Eninde sonunda "çar-pa-cak" kalbimiz,
ustanýn acemi gülüþünde
ve biz yine ayaklanacaðýz baharýn gölgesine...
Sen uyurken þehir üþüdü iliklerimizde
Karanlýða gülümsedi caniler
Öfkelendik
kederlendik..
Ahh Berkin.. Acýlarýmýzý yazmaya kalksak
Biliriz ki þiir gücenir,
i mgeler kapatýr perdesini umuda
Çocukluðumuza el konulur..!
Duyuyor musun "ay gidiyor"..
Oysa þiir henüz gece..
Bu özlem ve bu kýsýr döngü henüz gece...
Aç gözlerini.. Sarýl sokaðýn çaresizliðine
çünkü çaresizlik en çok sokakta vurulur.
"Bu yalnýzlýk benim" deme sakýn
Bu yalnýzlýk senden emanet düþlerimize
Hadi uyan çocuk, uyan
ve koþ yeniden mahalle bakkalýna..
Ölümü bize býrak,
Bize býrak soysuzun hesabýný
ki ekmek aðlamasýn......
-Bazen devrim, sadece çocuktur; Senin telli arabanda, benim bez bebeðimde..-