Uyuyordum Zaten
ben bilmem sadece uyuyordum
otlar deðmiþ deðmemiþ bilmem
ben uyuyordum
çok þeyler konuþmuþlar arkamdan
ben bilmem
ben uyuyordum
sonradan duyunca hiç üzülmedim deðil
insan bir yerlerde kendinden bahsedildiðini bilse
biraz uyanýr ama
güller uyanmaz
seviliyorsa seviliyordur zaten
zaten biz dünyaya caka satmaya gelmedik
rengimiz de yoktu beklentimiz de
sen velii sin çok þey sorsam bilirsin
biz yokken neler duydun
ne bulanýk sözler iþittin
ben onu bilmem
ben o zaman uyuyordum zaten
ama bakýlýnca tepeden týrnaða basit
basit bir diken batsa ah çekiyor insan
ben duymadým komþumun acýsýný uyurken
olanlarý deðiþtirelim dersen
beni düþlerimden ayýrýp kuvvetli kýlmaya çalýþma
ne þiir bilirim ne de bulutlarýn ötesini
vursan kafama aðlamam
dank etmiyor kaderim iþte
zor ve bulanýk tanrý aynalarýnda üç beþ yýldýz
kimin sesine cevap verse kutsal sayýlýyor
içim biçim deðiþtirip rengine dönse
tamam burasý da tamam deyip
daha ileriyi
duyacak bir his var mý
var diyorsan uyandýrmayýn bizi
sancýlý olmakla meþgul þu garip aðzým
kendi tenini sýyýrýp ruhunu tanýmaya gitse
ölümün ucu gibi sonsuz bir sessizlik
tamah edip yüzümüze bakmaz
bak kimler gelmiþ saçmalýklardan
atýp tuttunuz
hakikat burada
gücünüz yok bittiniz
diyenler geri çevirirse bizi
yok olup silinsek de
sakýn uyandýrmayýn bizi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.