çaðlayan düþlerim vardý sana dair siste açan orman gülleri gibi mahcup
býrak düþsün göðsündeki bire-bin veren buðday baþaklarý yalnýz deðilsin istanbul kýyýsýndayým dudaklarýnýn
bir zen ustasýnýn kendini bulmasý gibi kendimi buldum istanbul sende ihtiyar bir neyzen gibi ýstýrabým neyle üflediðim sen
gölgende ki o sevgili hani parmaklarýnda ateþ böcekleri hani bal torbalarý sarkan kelamýnda endamý baþtan ayaða sen tütün sarar gibi saran gözlerimi enfiye çeker gibi iç denizine çeken beni ver bana o sevgiliyi ey aþkýn þehri
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.