Zahiri görüntün
Günün yirmi dört saati
Yüreðimin aðýr misafiriydi
Asrýn aþkýydý
Beni bilmem ama sen hep bendeydin
Sessiz çýðlýklarla yaþayan
Züleyha’nýn gözüyle gördüðüm Yusuf’umdun
Oysa görünürde
Sen yoktun
Bir zamanlarýn miþli sevdasýnda
Güne dönüyorum
Þimdilerde ne sevda, ne seven, ne de sevilen kaldý
Mevsim hazan
Dalýna vedalaþmayý bekleyen yaprak gibiyim
Umutlar yollandý
Yorgan gitti
Sürümce deki davada bitti
Hayallerimde kaldýn,
Hem de bin bir yamalý hayallerimde
Kâbusla biten düþlerimle
Aslýya yanan kerem bildim seni
Sönük, sessiz, hissiz…
Senin mecrandý
Sustum kaderime, sustum;
Ýçimde boranlar koparken
Ben sana kýyamazken
Ya sen sevgili
Sense býrakýp giderken beni
Her parçamý bir yere savurdun
Yaktýðýn ateþle yüreðimi kavurdun
Ýþte o yürek þimdi sessiz
Gözlerim buðulu, sis çökmüþ gibi
Görünmese de yaþ dökülüyor saðanak yaðmur misali
Ýçimde fýrtýnalar esiyor, ufukta batan visali
Ve düþünüyorum
Sahi sen bu kadar acýmasýz bu kadar vurdum duymaz mýydýn?
Oysaki ben…
Deli fýrtýnalar savururken bulmuþtum seni
Bir liman arýyordu serseri gönlüm
Bir avuç sevgiydi yüküm
En büyük yýkýmým oldun
Böylece sonlandý öyküm
Ýki arada bir deredeyim
Duygular yorgun iki büklüm…
Sende býraktýklarým senin olsun
Sadece sevgimi,
Onu bana geri ver
Unut gitsin teferruatý
Þimdi sevgili;
Kaderine terk edilmiþ
Batýk bir gemi misali,
Yosun baðladý sevgi dolu gönlüm
Devleþen direncimin bezginliði ramak sayýyor
Yokluðuna direnip bir baþýma yaþamak
Yüreðim sensizliðe çoktan alýþtý…
Hiçte zor gelmiyor artýk
Mizacým deðil olup bittilere þaþmak
Vazgeçilmezimdir engelleri aþmak
Cansýla
Þiirime ses olan ( Faruk Bilge ) beyefendiðe saygýlarýmla..
Tüm Gönül Dostlarýmýn Kurban Bayramýný En Ýçten Dileklerimle Kutlarým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.