sokak tortusu kalmýþ aðzýmda kalmak sokakta tortulaþmýþ kalbimde demlediðim çayýn buðusu hem içeride hem dýþarýda gözlerimi her kýrpýþýmda...
karþý karþýya iki beyaz pencere benim her þeyim kaçak senin yerli yerinde oturak kimbilir nerde nasýl buluþacak ayrýlýkla da olsa olur gitmez hedere...
aðustostan bir þeyler kalmýþ gibi o pazar günü sokaðýnda hep çocuðum yarý güneþli kauçuk ve dut aðaçlarýnda bozuk yollarýna düþen hüznüm gölgesiz her zamanki gibi kimsesizim çoðul orkestrasý ýssýz...
sadece evler konuþsun istiyorum uzak kasabalara sesleneyim kimse duymasýn sýcak bir yaðmurda unutulsun adým saçlarýmýn arasýndaki çamurda ayak izlerin ama sen olma sakýn o her þeyi tanýdýk uzaklýkta aslýnda uzak da kalmasýn yok olalým...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.