ANNEME MEKTUP-3 Bilmem bu kaçýncý mektubum sana anne! Kaçýncý kez yüreðimi kanatýyorum hasretine! Burcu burcu yüreðimde tütüyorsun Sana olan hasretim kat be kat artýyor anne Aldýðým nefeslerin hayrýný görmeyeyim ki, Hasretin benzemiyorum hiçbir hasrete, Herkesten daha çok özlemiþim seni anne,
Söyle anne söyle! Memleketin nesini özleyeceðim ki? Beni kim baðlayacak o taþ yýðýnlarýna kim? Ya da sokakta oynayan çocuklarýn Cývýl cývýl seslerine kim gönül kabartýr? Benim sevgimden habersiz yetimlere Kim anlatacak seni çok özlediðim için aðladýðýmý? Yüreðimdeki hüznü kim paylaþacak? Menfaatsiz kim kucak açacak bana anne? Senin olduðun yerde özlenmeye layýk kim var anne kim?
Hani insan birine aþýk olur da terk etmez sanýrsýn ya! Beni dostlarým bile terk etti anne! Yüreðim bir ceylanýn yüreði gibi ürkmekte Düþman gibi yakamý býrakmýyor yalanlar Gün be gün eriyorum, bitiyorum tükeniyorum anne...
Hani sen demiþtin ya bir gün bana Ben senden önce öleyim... Ben seni dinlerdim usulca boþluða bakarak Ve ben senden önce öleyim dediðimde Yaþlar yaðmur gibi akmýþtý yanaklarýndan boynuma Her sana benzeyen bir sima gördüðümde Koþup ellerine sarýlasým geliyor anne Azarlarý bile tatlý geliyor kulaðýma Hadi oradan velet nereden annen oluyorum. Sýrf senin hatýrýn için anne Sarýlýyorum ellerine... Bu gurbet ellerde Kýymetini daha çok anladým anne
Hani çocukken bana demiþtin ya Oðlum büyüyecek adam olacak diye Yýllar ne de çabuk geçiyor anne Saçlarýmda aklar var þimdi Leylalar mecnunlar baþta olmak üzere Her þey deðiþiyor tükeniyor bitiyor Ama sana olan sevgim Asla deðiþmedi, tükenmedi,bitmedi anne
Ah anne ah… Bir görsen buralarý Evladýndan utanýrdýn saf yüreðinle Sen de olmasan Çoktan kim vurduya giderdim hain gözlere Öfkeme hakimsem seni düþündüðümdendir anne Yüreðin yanmasýn diye Kulaðýma o yumuþak sesin geldikçe “aman ha oðul aman Eyvallah ediyorum kaný beþ kuruþ etmeyen Þehir eþkiyalarýna süslü güzellere Bela uzaklaþýyor kendiliðinden… Hiçbir nasihatini unutmadým Hani bir seferinde demiþtin ya “düþmanýna sert dostuna yumuþak ol diye Her sözün bir altýn gibi saklý yüreðimde Dara düþtüðümde Hýzýr gibi yetiþiyor anne
Sabretmeyi o þefkatli yüreðinden öðrendim Yüreðimiz bir canýmýz bir anne Sýrf senin için katlanýyorum bu zalim gurbete Firar edesim geliyor yüreðim daraldýðýnda Ansýzýn kapýyý çalýp Ben geldim demeyi ne çok istiyorum anne Yaptýðýn o pilavýn tadýna bakmak, Yanýnda soðan ekmek ve ayran Tadýna doyulmazdý bir türlü Marifet pilavda mýydý yoklukta mýydý? Yoksa senin yanýnda olmakta mýydý? Bilmiyorum anne
Az kaldý anne bitecek bu acýlarýmýz Umutlarým duan gibi hep yüreðimde saklý Önümde dað gibi duran engelleri aþacaðým bir gün Beklemediðin bir gün de sana geleceðim anne Bambaþka heyecanlar sarmakta hüzünlü yüreðimi Yarýn sana geleceðim belki anne Yolum uzun bir korku var içimde Görmeden son bir kez Ya öpemesem o pamuk ellerinden Ýþte o zaman bir kez daha ölümüm bir kat daha artar hasretim anne Artýk aðlamayacak o nurlu gözlerin Yas tutmayacak dertli yüreðin Bitecek acýlara dair ne varsa Cennet kokacak o çatlamýþ ayaklarýn Umut yaðacak o nasýrlý ellerine Dünde kalmýþ ne varsa acýlara ait Unutacaðýz anne unutacaðýz… Sarýlýrken ellerimiz.
Bildiði tek bir þey var Yüreðim her daim sana koþuyor anne Bekle beni gerçekte düþte bekle beni Bu hasret bitecek bir gün Bitecek anne biz bitmeden…
Ahmet Teker
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET TEKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.