Gözlerimdin..! Gözlerine bakmak için içim gidiyordu bile bile, Bakmýþtým aslýnda gözlerindeki zümrüt yeþiline, Kaybolmuþtum bir hayal gibi derinliklerinde Gittikçe düþüyordum düþüyordum..!! Gözlerinden yüreðine...
Meftundum..! Haberin yoktu senin, saçlarýna taktýðým bahardan Bilmiyordun ve sen gülüyordun aynalara, Hayalini kelimelere çiziyor, Resmini yapýyordum mýsralarýma..!! Ve her defasýnda olmadý diyerek, Tekrar tekrar bakýyordum gözlerine, Ben gülüþüne meftun Sen yoktun...
Hükümsüzdüm..! Firar etmiþti duygularým bir gece vakti, Düþmüþtüm gölge gibi ayýn on dördündeki yüzüne, Bir anlýk Özgür býrakmýþtým yüreðimi Ne bilirdim ki, mahkum olacaktý gülüþüne... Seni sevmiþti gönlüm. Aþkta hükümsüzdüm...!
Yalnýzdým..! Kalabalýðý sevmez yüreðim, bir fincan kahvedir! Tenha yerleri severim, konuþmak için hayalinle, Çekilir el ayak karanlýk biner tepeme! Yolumu kaybettiðimde sen çarparsýn yüreðime, Biter yalnýzlýðým...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET TEKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.