Her gün gökyüzüne güvercinler uçururdum,
Þiirler kanardý parmaklarým,
yüreðimden küller savrulurdu dört bir yana
uzakta bir yerde
umudu dürterken görürdüm
düþlerine iki büklüm oturmuþ
en hüzünlü þiirlerin þairini
yazgým,
ah kara yazgým,
aðlatýrdý omzuma konmuþ bir kelebeði
derin bir ah ederek asýrlýk sevdama
yoksun iþte,
içime akar kanayan yaramdan özlemin,
sensizliðim istilasýdýr AÞK’ýn
Biliyorum döneceksin bir gün
ellerinde krizantem,
sende bilirsin ki krizantem sadakattir...
bir-gün SEN’de anlayacaksýn
sevda limanýn en iyi barýnak olduðunu
bekliyorum döneceksin,
ve yeniden
sil baþtan yaþayacaksýn sevdayý...
Melike Melis / Söz Yaþlarým