Can Kızım İzlem'im

çýðlýklarýn düetinde düþtü
o engin derinliklere bir döl
umuttu-yaþamdý-bir candý o


yüzdü sevginin sularýnda uzunca
ve açtý o bal gözlerini Ocak ayazýna
bir bahar tomurcuðu kadar savunmasýz


hoþ geldin öpücükleri gümüþledi
süt kokulu tenini

oyalandý yazgýsý
ipek tenine özenle
her ilmeðe dilekler serpiþtirilerek
kutsandý varlýðý

her yeni gün
güneþ öptü
rüzgar okþadý tenini
renklendi
gülümsedi
gülümsetti
kök salarken topraða

can kýzým
Ýzlem’im
bir dilek tut bu doðum gününde
çocukluðuna veda ederken
sakýn kopartma baðlarýný
onu hiç büyütme yüreðinde

içimdeki can kýrýklarýný toplayacak onlar
birileri seni incittikçe
yüzü gülce umut çocuklarý
yýldýz- yýldýz gülümseyiþlerini asacaklar
bilinmezliðe gebe ötelerine

dilerim sevilerin kabul edilen dualarýn
incinip kanayan yaralarýn merhem bulsun

can kýzým
Ýzlem’im
iyi ki doðdun
iyi ki varsýn
doðum günün kutlu olsun.


Figen Yarar

2/Ocak/2008
Sosyal Medyada Paylaşın: