Sitem dolu sözlerime, Hýçkýrýklarýmý karýþtýrdým. Ve sana olan, son sözlerimi, Bir kaðýda karalýyorum.
Oku can oku!
Seni terk etmenin vebali üstümde, Benliðimi idam sehpasýna býraktým! Bir gün, ecel bana dokunacak. Ýþte o zaman! Naaþým süzülürken dört kolda, Eyvah deme! Üzülme öldü diye, gül, gül ki; Gülmelerinden vicdansýzlýðýn, Dökülsün cansýz bedenime!
Günahkar beni düþünme! Aþkýn saf masumiyetinde, Tüm onurumu kaybetmenin, Istýrabýný yaþarken, Bel ki bu gün, bel ki yarýn, Bel ki de þimdi þuracýkta, Ruhumu teslim edeceðim. Ve Ruhum azapta nurlanacak.
Ölümsüzlük suyundan içemeden, Aþkýný sonsuzluða taþýyamadan, Bir insan göçecek, bu alemden!
Dünyayý tersine çevirsen de, Bin kez, af dilesen de, Bana hayat dilensen de, Geri getirmek kolay mý sanýrsýn? Gidenler geri gelmiyor!
Can dedim, canýmý aldýn! Yar dedim, uçurumlardan attýn! Aþk verdim, umutsuzluða fýrlattýn! Þimdi canýma, ölüm kattýn!
Aþkýn için, savaþtým, Kendimi bile aþtým! Yarim diye diye, Cihan’ý dolaþtým. Ne sana, nede hiç bir kimseye, Ýçimde ki yaramý anlatamadým. Doktorlar da çare bulamaz.
Ben savaþmaktan bitap düþtüm. Yaralýyým ve yaram kanýyor. Bel ki de aþk için, Ýlk þehit ben olacaðým!
Daha ne yazayým? Daha ne ömrüm kaldý ki; Daha nice sözler var da, Anlamazsýn sen can anlamazsýn!
Benim gibi, bir gün, aþka tutsak olursan, Ýþte o zaman anlarsýn! Son nefesimde bile, ben seni seveceðim can! Lakin asla bir daha, sana dönmeyeceðim! Ýçimi yakan gözlerine bakmayacaðým. Bedenimi üþüten sözlerine kanmayacaðým.
Vücut iklimin senin rüzgarýnda, Felaket girdabýnda, deðiþime uðradý. Yaþlandým, yoruldum, yittim be can yittim. Aynalara küsüp, bakmaz oldum.
Söyle! ... Þimdi kaybettiðim benliðimi, Bana geri kim verecek? Ne kadar adres deðiþtirsem de, Tüm adresler sende son buluyor ya! Can! Seni bana kim unutturacak?
Masal yazsam bile, Seni, bizi anlatamam. En iyisi, sitemde yanmýþ, Bembeyaz kaðýdýma dökülen, Yanýk kokan, kelamlarda, Son noktayý koymak!
Seni terk ediyorum. Ve ölümden de zor olan, Sensizliðe demir atýyorum.
Ben sana, bu dünya da doyamadým, can! Sanma ki benden vazgeçti de beni unutacak. Ýki Cihan’da da asla seni unutmayacaðým. Araf’ta bile bil ki seni bekleyeceðim.
Evet, noktanýn zamaný geldi. Melankoli halime nokta...
Þiirime yorumu ile can veren, "Funda Saðlam" kardeþime çok teþekkür ederim...
ÞÝÝR:BÝLGEHAN EMÝRÞANOÐLU YORUM:FUNDA SAGLAM
Ailemizin Kurban bayramý, mübarek olsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bilgehan Emirşanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.